آنچه باید از تغییر تابعیت امیررضا معصومی بدانید/ از ۲۰۰ هزار دلار تا نقش تعیین کننده رئیس

این برای نخستین بار نیست که موضوع رفتن امیررضا معصومی از کشتی ایران داغ می‌شود، قبلا پدر این کشتی‌گیر از پیشنهاد آذربایجانی‌ها برای به خدمت گرفتن پسرش گفته بود و حالا حرف از ارمنستان است؛ اما واقعیت ماجرا چیست؟

به گزارش سرویس ورزشی تابناک، شاید زمانی که امیررضا در رده سنی نوجوانان کشتی می‌گرفت، بیش از آنکه نام و قد و قواره فوق‌العاده‌اش برای سنگین‌وزن جلب توجه کند، نام پدرش معرف او بود؛ فردین معصومی. پسرِ پدری که دو نقره و برنز جهانی در کارنامه داشت، اهل ماسال، جایی دورتر از مازندران که مهد کشتی آزاد است. آن روزها اهالی کشتی، او را پسر فردین صدا می‌کردند، اما رفته رفته او شد امیررضا معصومی و با قابلیت‌هایی که داشت چه بسا می‌توانست و می‌تواند بالاتر از پدر، در کشتی ایران صاحب جایگاه و مدال شود.

از آن ماسالِ زیبا، حالا امیررضا معصومی برخاسته بود و به هر مسابقه‌ای که می‌رفت، طلا می‌گرفت؛ تجربه حضورش در مسابقات جهانی نوجوانان، جوانان و امید، همه‌اش طلایی بود جز آن آسیاییِ تلخ برای کشتی آزاد که همه بد بودند و امیررضا معصومی هم یکی از آنها که باوجود انتظار طلا، با دو شکست بد، به پنجمی آسیا در اولین تجربه بزرگسالانش رضایت داد.

امیررضا معصومی خیلی زود، زمانی که عضو تیم ملی جوانان بود، به رقابت با امیرحسین زارع رسید و در این چند سال، بر سر دوبنده تیم ملی با هم در رقابت بودند، اما تا سال گذشته، او بعد از باخت در انتخابی به زارع که از او سن و تجربه‌اش بیشتر بود، به تیم ملی رده سنی پایین‌تر برمی‌گشت و طلا می‌گرفت. امسال، اما دیگر شرایط حضور در تیم ملی جوانان برای امیررضا تمام شد و صرفاً می‌تواند برای دو سال دیگر در تیم ملی امید کشتی بگیرد، جایی که دو نشان طلا از آن دارد و به نظر دیگر برایش جذاب نیست!

معصومی و زارع، در فینال جام تختی برای دوبنده تیم ملی بزرگسالان با هم جنگیدند؛ این کشتی یک صحنه مشکوک داشت که داوران ۲ امتیاز به کنده او دادند در حالیکه امیررضا و پدرش و البته تعدادی قابل توجهی از کارشناسان داوری، بر این باور بودند که این فن، ۴ امتیازی است.

هرچند خیلی‎‌ها بر این باور بودند که حتی اگر ۴ امتیاز به کنده معصومی داده می‌شد، باز هم زارع می‌توانست امتیازات را جبران کرده و برنده کشتی شود، اما تأیید رأی از سوی کمیسیون داوران در بازبینی مجدد، باعث شد که معصومی باوجود دعوت به اردوی تیم ملی، دیگر در تمرینات حاضر نشود و همزمان با برگزاری جام پاشایان در ارمنستان، او عکسی از خود منتشر کرد که نشان از حضورش در ارمنستان داشت.

برخی آگهی شدن فروش هتل پدرش در ماسال در یک سایت را هم به تصمیم معصومی برای دو تابعیتی شدن و یا مهاجرت تعبیر کردند؛ اما همان زمان فدراسیون کشتی ارمنستان به شدت هرگونه دعوت از امیررضا به این کشور را تکذیب کرد. با وجود تکذیب فدراسیون ارمنستان، رسانه‌های ایرانی با استناد به گزارش سایت‌های ارمنی، بار دیگر به موضوع پیشنهاد فدراسیون کشتی ارمنستان به معصومی دامن زدند؛ اما در اینجا نگاهی خواهیم داشت به تمام چیز‌هایی که پیرامون دو تابعیتی شدن و رفتن معصومی در میان است.

این برای اولین بار نیست که مسئله رفتن معصومی مطرح می‌شود. مهر ماه ۱۴۰۲ بود که موضوع پیشنهاد رسمی کشتی آذربایجان برای خدمت گرفتن امیررضا معصومی رسانه‌ای شد. فردین معصومی عنوان‌دار سابق سنگین‌وزن جهان هم طی مصاحبه‌ای گفته بود که جبرئیل حسن‌اف این پیشنهاد را مطرح کرده و او می‌خواهد در این رابطه با علیرضا دبیر صحبت کند.

امروزه روز، مسئله ترانسفر و دو تابعیتی شدن در کشتی دنیا، بسیار مرسوم و رایج است. قبلاً غالب دو تابعیتی‌های دنیا را کشتی‌گیران روسی تشکیل می‌دادند که فضای ملی‌پوش شدن در کشور خودشان، به واسطه حضور ده‌ها مدعی در هر وزن برای‌شان غیرممکن بود، اما طی این سال‌ها کشتی‌گیران نسبتاً زیادی از ایران هم دو تابعیتی شده که موفق‌ترین‌شان علی ارسلان است که برای تیم ملی صربستان یک طلا و دو برنز جهانی طی سه سال حضور در مسابقات به دست آورده است.

اما در خصوص معصومی، شرایط حتی متفاوت از ارسلان است، چراکه او ۷ طلای جهانی در رده‌های سنی مختلف برای ایران به دست آورده و آخرین میدان رسمی خود را هم با دو بنده این تیم، آبان ماه ۱۴۰۳ در رقابت‌های زیر ۲۳ سال جهان در آلبانی پشت سر گذاشته است؛ بنابراین اول اینکه برای همراهی ارمنستان، آذربایجان یا هر تیم دیگری، نیاز به رضایت‌نامه فدراسیون کشتی ایران دارد که باتوجه به صحبت‌های همیشگی علیرضا دبیر در مورد دادن رضایت‌نامه به کشتی‌گیرانی که قصد همراهی تیمی دیگر را دارند، با استناد به اینکه او جزو مدعیان اصلی دو بنده تیم ملی است و کشتی ایران به او نیاز دارد، خیلی بعید به نظر می‌رسد که دبیر به او رضایت‌نامه بدهد.

با توجه به عنوان‌دار بودن معصومی، هر تیمی که بخواهد او را خدمت بگیرد، جدای از آنکه باید رضایت مالی خود این کشتی‌گیر را به دست آورد، چیزی در حدود ۲۰۰ هزار دلار باید هزینه ترانسفرش را به فدراسیون کشتی ایران و اتحادیه جهانی بپردازد که پرداخت این رقم در توان خیلی از کشور‌ها که بودجه کشتی‌شان آنچنان قابل توجه نبوده و فدراسیون‌شان کلاً در یک اتاق اداره می‌شود، نیست.

همچنین معصومی در مسابقات بین‌المللی و رسمی تیم ایران را همراهی کرده، برای آنکه طبق قوانین مربوط به ترانسفر، سه سال از کشتی دور نشود نیاز به نامه فدراسیون کشتی ایران دارد، مثل همان کاری که قبلاً مامیاشویلی در خصوص چرمن والی‌یف انجام داد. وقتی والی‌یف به اسم آلبانی سیداکوف را در فینال قهرمانی اروپا شکست داد، برایش سنگین تمام شده و برخورد زشتی روی سکوی اهدای مدال ۷۴ کیلوگرم با کشتی‌گیر روسی‌الاصلی داشت که معتقد بود تا همین چند ماه قبل، نام روسیه را یدک کشیده و در خاک روسیه، پرورش یافته است.

کشتی‌گیرانی نیاز به رضایت‌نامه ندارند که اساساً داخل کشور مبدأ، سابقه‌ای ندارند، مثل نام‌های ایرانی که این روز‌ها با تابعیت کشورهایی، چون آلمان و اسپانیا در مسابقات حضور دارند.

علی دولتخواه مسئول ایرانی روابط بین‌الملل فدراسیون کشتی ارمنستان که پیش از این نیز تأکید کرده بود حضور امیررضا معصومی در ارمنستان به دعوت این فدراسیون نبوده، در پی گزارش سایت‌های ارمنی در خصوص درخواست رسمی ارمنستان به این سنگین‌وزن ایرانی، بار دیگر به خبرنگار تابناک گفت: «امیررضا معصومی کشتی‌گیر مطرحی است که همه کشور‌ها آرزو دارند او را در عضویت تیم خود داشته باشند، اما یک بار دیگر تأکید می‌کنم مسافرت او به ارمنستان، به دعوت فدراسیون کشتی ارمنستان نبوده و کاملاً شخصی بوده است.»

این داور المپیکی کشتی همچنین ادامه داد: «ما پایبند به مسائل اخلاقی هستیم و در صورت تمایل و موارد مشابه، ابتدا با فدراسیون کشتی ایران ارتباط خواهیم گرفت.»