در بازه زمانی ده ساله از مارس ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۵، شاخص اساندپی ۵۰۰ آمریکا (مجموعهای از ۵۰۰ شرکت بزرگ و فعال در بازار بورس اوراق بهادار نیویورک) با بازدهی سالانه ۱۶.۹ درصد، بیشترین سود را در میان بورسهای بزرگ جهان برای سرمایهگذاران به ارمغان آورده است. این میزان بازدهی به معنای آن است که اگر فردی در سال ۲۰۱۵ مبلغ ۱۰ هزار دلار در این بازار سرمایهگذاری میکرد، اکنون سرمایهاش نزدیک به ۵۰ هزار دلار میرسید.
پس از آمریکا، بورسهای برزیل و هند هر دو با بازدهی سالانه ۱۵.۹ درصد در رتبههای دوم و سوم قرار دارند. بازار سهام ویتنام نیز با بازدهی ۱۲.۲ درصدی در جایگاه چهارم قرار گرفته است. این بازارها توانستهاند بازدهی بالاتری نسبت به بسیاری از بورسهای اروپا و آسیا، از جمله شاخص دکس آلمان و نیکی ژاپن، ثبت کنند.
در رتبههای بعدی، بورس نیوزیلند با ۱۰.۷ درصد، روسیه با ۹.۲ درصد، ژاپن با ۹.۱ درصد، سوئیس و آلمان هر دو با ۹ درصد، هلند با ۸.۸ درصد و لهستان با ۸.۳ درصد بازدهی سالانه قرار دارند. بورسهای ایرلند، کانادا، ایتالیا، آفریقای جنوبی و اتریش نیز با بازدهیهایی بین ۶.۶ تا ۷.۳ درصد در این فهرست دیده میشوند.
در مقابل، برخی بازارهای آسیایی مانند بورس شانگهای چین طی این مدت رشد قابل توجهی نداشتهاند. دلیل این امر به بحران سال ۲۰۱۵ بازار سهام چین بازمیگردد؛ در آن سال، موج ورود سرمایهگذاران خرد و اعتبارات آسان باعث رشد حبابی بازار شد، اما پس از رسیدن شاخص به اوج در ژوئن، بازار ظرف سه هفته بیش از ۳۰ درصد سقوط کرد و تا آوریل ۲۰۲۵ نیز هنوز به سطح اوج خود بازنگشته است.
این آمارها نشان میدهد که در دهه گذشته، بازار سهام آمریکا، برزیل، هند و ویتنام بهترین بازدهی را برای سرمایهگذاران بینالمللی رقم زدهاند و بورسهای اروپا و شرق آسیا در مقایسه با این کشورها عملکرد ضعیفتری داشتهاند.