به گزارش خبرگزاری ایمنا، ازدواج پیامبر اسلام (ص) با حضرت خدیجه (س) رویدادی فراتر از یک پیوند خانوادگی بود؛ این ازدواج، اتحادی بود که تاریخ اسلام را در مسیر تازه‌ای قرار داد. حضرت خدیجه (س) بانویی ثروتمند، خردمند و صاحب نفوذ در مکه بود، اما فراتر از جایگاه اجتماعی‌اش، شخصیت والای معنوی و ایمان بی‌بدیل اوست که نامش را جاودانه کرده است.
حضرت خدیجه (س) از تبار بزرگ قریش و نوه‌ی اسد بن عبدالعزی بود. او به «طاهره» شهرت داشت؛ لقبی که نشان‌دهنده پاکدامنی و اخلاق ستوده‌اش بود. در روزگاری که جامعه مکه گرفتار بت‌پرستی و ارزش‌های مادی بود، حضرت خدیجه (س) با وقار و ایمان خود، تصویر متفاوتی از زن عرب ارائه داد.
پیوند او با پیامبر (ص) تنها بر اساس سنت‌های قبیله‌ای نبود، بلکه انتخابی آگاهانه و بر مبنای شناخت شخصیت محمد امین (ص) صورت گرفت. حضرت خدیجه (س) پس از مشاهده صداقت، امانت‌داری و پاکی پیامبر در تجارت، خود پیشنهاد ازدواج را مطرح کرد؛ اقدامی که نشان از استقلال رأی و شجاعت او دارد.
نخستین ایمان‌آورنده
در تاریخ اسلام، نام حضرت خدیجه (س) در کنار حضرت علی (ع) به عنوان نخستین ایمان‌آورندگان به پیامبر ثبت شده است. او بدون تردید و با همه وجود، رسالت محمد (ص) را پذیرفت. این ایمان نه تنها از سر عشق همسری بود، بلکه بر پایه بصیرت و درک عمیق از حقیقت بود. در منابع آمده است که پیامبر (ص) بارها فرمود: «هیچ مالی برای من سودمندتر از مال حضرت خدیجه نبود» و «هیچ‌گاه از یاد حضرت خدیجه (س) نمی‌افتم».
ایثار در سخت‌ترین روزها
نقش حضرت خدیجه (س) در سخت‌ترین دوران‌های صدر اسلام نمایان شد؛ روزهایی که پیامبر با تمسخر، تحریم و فشار قریش روبه‌رو بود. حضرت خدیجه (س) همه دارایی‌اش را در راه حمایت از پیامبر خرج کرد و در شعب ابی‌طالب، سال‌های محاصره و گرسنگی را با استقامت گذراند. او در کنار علی (ع) و پیامبر (ص)، ستون اصلی مقاومت مسلمانان بود. همین فداکاری‌ها بود که باعث شد پیامبر سال وفات حضرت خدیجه (س) را «عام‌الحزن» (سال اندوه) بنامد.
حضرت خدیجه (س) افتخار مادری حضرت فاطمه زهرا (س) را دارد؛ دختری که سلسله امامت و نور پیامبر از طریق او ادامه یافت.
حضرت خدیجه (س)؛ بانوی الگوی امروز
آنچه امروز از حضرت خدیجه (س) می‌توان آموخت، تنها تاریخ‌نگری نیست؛ بلکه درک یک الگوی زن مسلمان است که میان استقلال مالی، خردورزی، دیانت و حمایت از خانواده توازن برقرار کرد. او نشان داد که ایمان و خرد، قدرتی فراتر از ثروت و موقعیت اجتماعی دارند.
