روزنامه ایتالیایی: سقوط آزاد مهدی طارمی، معمای جدید تمدن کهنه ایرانی؛ بیگانه با سن سیرو!

 بعد از پیروزی اینتر مقابل لاتزیو در جام حذفی، حالا اینزاگی به بازی فینال گونه مقابل ناپولی در سری آ نگاه می‌کند و در این بازی حساس، گزینه اش برای تقویت خط حمله، آرناتوویچ روی نیمکت و زوج تورام و لائوتارو داخل زمین خواهد بود و مهدی طارمی به نیمکت پیج می‌شود.

روزنامه ایتالیایی گاتزتا دلواسپرت در این خصوص نوشت؛ مارکو حتی از طارمی هم عبور کرد!

در ادامه گزارش این روزنامه را به طور کامل می‌خوانید:

«می‌خواستیم صعود کنیم و خوشحالیم. ما می‌دانیم که تیمی قدرتمند هستیم: به مارادونا می‌رویم تا پیروز شویم…»

همانند رنگین‌کمانی که ابر‌ها را کنار می‌زند، مارکو آرناتوویچ نیز دیشب گلی به ثمر رساند که شاید بهترین گل زندگی‌اش بود، حداقل در دوران حضورش در اینتر؛ و سپس احساسی ناآشنا را تجربه کرد: تشویق‌های صادقانه و پرشور سن‌سیرو. نه فقط پس از آن ضربه‌ی تماشایی، بلکه پس از حرکات هوشمندانه اش.

آسمانی که از زمان بازگشت این مهاجم اتریشی به میلان همیشه خاکستری بود، برای یک شب به طرز عجیبی روشن شد. هوادارانی که به هر اشتباه او واکنش نشان می‌دادند، این بار چیزی را دریافت کردند که از یک مهاجم دوم واقعی انتظار می‌رود.

مارکو نه‌تنها جای خالی مهاجم اصلی را پر کرد، بلکه فراتر از آن رفت و گلی به ثمر رساند که در تاریخ ثبت خواهد شد. بدبین‌ها خواهند گفت که او دیشب یک بلیت بخت‌آزمایی برنده شد و چنین ضربه‌ای با پای چپ (پای تخصصی‌اش هم نیست) در ۹۹ مورد از ۱۰۰ وارد دروازه نمی‌شود. اما اگر چیزی در دوران حرفه‌ای مارکو همواره برجسته بوده، توانایی خارق‌العاده او در شوت‌زنی است. آخرین باری که از راه دور گل زد، به ۴ سپتامبر ۲۰۲۲ بازمی‌گردد: آن زمان در بولونیا بازی می‌کرد و حریفش اسپتزیا بود.

او در پایان بازی، کنار زمین گفت:

«اگر این گل برای اینتر ارزش دارد، برای من هم ارزش بسیاری دارد… مهم‌ترین چیز این است که بازی را بردیم. ما با خودمان عهد کرده بودیم که صعود کنیم و حالا خیلی خوشحالیم.»

گل او آن‌قدر زیبا بود که حتی مارکوس تورام، با پالتوی بلند و لباس گرم کنار زمین، ناگهان از روی موانع پرید و خود را به جمع هم‌تیمی‌هایش در زمین رساند. در بازی بعدی مقابل ناپولی، تورام دوباره در کنار لائوتارو مارتینس قرار خواهد گرفت و آرناتوویچ روی نیمکت خواهد نشست، اما این بار با ذهنیتی کاملاً متفاوت. به‌ویژه پس از این شب و شب درخشانی که ۱۵ روز پیش مقابل فیورنتینا داشت، جایی که گل پیروزی را به ثمر رساند و بحران را از اینتر دور کرد.

حالا تنها گزینه‌ی جایگزین برای آن دو ستاره‌ی بی‌چون‌وچرا، همین اتریشی احیاشده است؛ به‌ویژه با در نظر گرفتن سقوط آزاد هم‌تیمی‌اش در بازی دیشب. مهدی طارمی، معمای جدید تمدن کهن ایران، همچنان با سن‌سیرو بیگانه است. در حالی که اعتمادبه‌نفس آرناتوویچ بالا می‌رفت، طارمی هرچه بیشتر نبرد‌ها را می‌باخت و حتی در کنترل توپ—ساده‌ترین پاس‌ها—اشتباه می‌کرد. در نتیجه، غرولند‌های سکو‌ها در مورد او قطع نشد، بلکه در این مقطع از فصل، هر لحظه بیشتر و خطرناک‌تر می‌شود.

اینتر با پیروزی خود، یک دوئل دوباره با میلان در نیمه‌نهایی کوپا ایتالیا به دست آورد، رقابتی که ماه آوریل را به یک ساندویچ پر از بازی‌های حساس تبدیل خواهد کرد. اما هیچ‌کس از این فشردگی خسته نیست؛ این تیم می‌خواهد همه چیز را با ولع ببلعد و قطعاً از یک لقمه‌ی شیرین در جام حذفی، که در دو دوره از سه دوره‌ی اخیر فتح کرده، چشم‌پوشی نخواهد کرد؛ و باز هم، این غول اتریشی است که تیم را در این رقابت به جلو می‌راند. او در دور قبلی مقابل اودینزه هم گلزنی کرده بود و اگر گلش در لیگ قهرمانان را هم در نظر بگیریم، حالا تعداد گل‌هایش به عدد ۴ رسیده است. شاید مقابل میلان هم او فرمانده‌ی خط حمله باشد، اما در حال حاضر این سناریو چندان محتمل نیست. خودش هم می‌گوید:

«حالا به دربی نیمه‌نهایی فکر نمی‌کنیم، فقط ناپولی مهم است. ما می‌دانیم که تیم قدرتمندی هستیم و می‌دانیم که با حریفی محترم روبه‌رو خواهیم شد، اما هدف ما پیروزی است.»

شاید او در جریان بازی به عنوان یار تعویضی به میدان بیاید، اما مهم‌تر از آن، نقشی است که در تیم ایفا می‌کند: سیمانی که گروه را یکپارچه نگه می‌دارد. فراتر از گل‌هایش—چه زیبا باشند، چه معمولی—هم‌تیمی‌هایش واقعاً به مارکو ۳۵ساله علاقه دارند. مثل یک پدری نه‌چندان بی‌نقص که گاهی، البته، به یک فرزند بازیگوش تبدیل می‌شود.