در حلقه تنگ معتمدان ترامپ چه میگذرد
نویسندگان: دیانا نروزی Diana Nerozzi و الی استوکولز Eli Stokols
دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا، تنها به تعداد انگشتشماری از نزدیکترین مشاوران خود برای رسیدگی به مهمترین اولویتهای سیاست خارجیاش از روسیه گرفته تا خاورمیانه، اعتماد کرده است. حتی با وجود گسترش دامنه فعالیت آنها – که اکنون حمله احتمالی به ونزوئلا را نیز شامل میشود – این گروه همچنان کوچک است.
این نشانهای از اعتقاد راسخ رئیس جمهوری به حلقه نزدیکانش است که از دوستان قدیمی، خانواده و معتمدان تشکیل شده و بیاعتمادی عمیق او را به دستگاه امنیت ملی و وزارت امور خارجه که دهههاست به عنوان ستون فقرات روابط خارجی عمل میکند، برجسته میکند.
این گروه کوچک غیرمعمول شامل استیو ویتکوف، دوست قدیمی ترامپ در حوزه املاک و مستغلات، مارکو روبیو، وزیر امور خارجه، جی دی ونس، معاون رئیس جمهوری، پیت هگست، وزیر دفاع و سوزی وایلز، رئیس دفتر او میشود.
به گفته یک مقام کاخ سفید که مانند سایر افراد حاضر در این گزارش، برای بحث در مورد دیپلماسی حساس، ناشناس ماند، ویتکوف بود که از جارد کوشنر، داماد رئیس جمهوری، درخواست کرد تا به مذاکره در مورد توافق صلح اسرائیل و حماس کمک کند، تا حدی به دلیل نقش او در شکلدهی به توافق آبراهام در دوره اول ریاست جمهوری ترامپ.
یک مقام دیگر کاخ سفید گفت: «ویتکوف و کوشنر، که ترامپ آنها را بهترین معاملهگران خود میداند، با هم برای تدوین طرح صلح ۲۸ مادهای برای اوکراین و روسیه که ماه گذشته منتشر شد و در نهایت رد شد، همکاری کردند.» یک مقام سوم کاخ سفید گفت: «ونس و روبیو در زمان تدوین این طرح، کنگره را در جریان گذاشتند.»
اولین مقام کاخ سفید گفت: «ترامپ این محفل نزدیک را به صورت اتفاقی فرا میخواند، جلسات به صورت موردی برگزار میشود و تصمیمات به سرعت گرفته میشود.»
این مقام افزود: «همه چیز فقط به رئیس جمهور بستگی دارد» که کدام مدیر چه کاری انجام دهد.
سلسله مراتب کمی وجود دارد، به جز ترامپ در صدر، و هیچ محدودیتی در مورد اینکه چه کسی به رئیس جمهور دسترسی دارد، وجود ندارد.
یکی از مقامات سابق دولت که نخواست نامش فاش شود، گفت: «ترامپ توافقات صلح را خواهان است و اعتبار آن را میخواهد. او کمتر نگران جزئیات است.»
با این حال، گاهی اوقات به نظر میرسد که تیم ترامپ همیشه در یک جبهه نیست، هیچ پیشرفتی با روسیه حاصل نشده است و ترس فزایندهای وجود دارد که درگیری در ونزوئلا میتواند فراتر از کنترل دولت باشد.
ریچارد هاس، رئیس سابق شورای روابط خارجی که به عنوان مشاور ارشد کالین پاول، وزیر امور خارجه در وزارت امور خارجه جورج دبلیو بوش خدمت میکرد، گفت: «واقعاً خطرناک است که چندین نفر به طور مستقل مذاکره کنند.» در چند ماه گذشته، ترامپ پس از جدایی کیت کلوگ، فرستاده ویژه اوکراین، ویتکوف و اکنون کوشنر را برای مقابله با روسیه اعزام کرده است. روبیو و تا حد کمتری ونس نیز به عنوان طرف گفتوگو با متحدان اروپایی و همچنین اوکراین و گاهی روسیه خدمت کردهاند.
هاس گفت: «خیلی بهتر است که یک نفر داشته باشیم که از هر چیزی که به همه گفته میشود آگاه باشد، آنچه به همه گفته میشود را تعیین کند و بده بستانها را مدیریت کند.» با وجود «این همه آشپز در آشپزخانه، هیچ راهی برای اطمینان از اینکه آنچه به اوکراین گفته میشود، در مقایسه با آنچه به اروپا گفته میشود، در مقایسه با آنچه به روسیه گفته میشود، با هم همخوانی دارند، وجود ندارد.»
دولت ترامپ استدلال میکند که یک تیم کوچکتر چابکتر است و بوروکراسی کمتر به معنای نشت اطلاعات کمتر است. و از همه مهمتر، تیم کوچک اعتماد رئیس جمهوری را دارد.
به عنوان مثال، کوشنر به دلیل «موفقیت اثباتشدهاش در مذاکره بر سر توافقنامههای ابراهیم و درگیری [منازعه همکاری خلیج فارس] در دوره اول» برای کمک به بحث در مورد برنامههای صلح ابتدا با اسرائیل و سپس با اوکراین به کار گرفته شد، این گفته اولین مقام کاخ سفید است و اشاره میکند که کوشنر با ویتکوف نیز دوست است.
این مقام با اشاره به ماهیت غیررسمی نقش کوشنر افزود: «وقتی صحبت از توافق اسرائیل و غزه میشد، استیو با جارد تماس میگرفت و نظر میخواست. و جارد، که مانند استیو، مانند رئیس جمهوری، به انجام این کار مجبور نیست، کسب و کار و امور خودش را دارد، مایل به کمک بود. و فکر میکنم به شما میگفت که رئیس جمهور برای کمک به چنین چیزی با شما تماس میگیرد و از شما نظر میخواهد. شما قرار نیست «نه» بگویید، درست است؟»
این ساختار به برخی از رهبران و دیپلماتهای خارجی که روابط شخصی قوی با رئیس جمهور دارند، از جمله رهبران اسرائیل و کشورهای خلیج فارس، یا دستیاران ارشد او، سطح قابل توجهی از دسترسی را داده است. اما فقدان یک شورای امنیت ملی سنتی، دیگران را بدون نقاط دسترسی قابل اعتماد به دولت رها کرده است.
یک دیپلمات اروپایی مستقر در واشینگتن گفت: «ما بارها غافلگیر شدهایم. این طبیعت ترامپ است. اما وقتی شما به کاخ سفید خط ندارید، کسب اطلاعات و همچنین اطمینان از اینکه آنها از دیدگاه ما آگاه هستند، دشوارتر است.»
تیم ارتباطات شورای امنیت ملی تابستان امسال با دفتر مطبوعاتی کاخ سفید ادغام شد و اطلاعات منتشر شده از دولت را محدود کرد. صدها نفر از کارکنان نیز امسال تعدیل شدند، همانطور که برخی از کمیتههای شورا نیز تعدیل شدند.
برای برخی از مقامات قدیمی سیاست خارجی در واشینگتن، مشکلسازتر، تخریب نقش سنتی شورای امنیت ملی در ارائه طیف وسیعی از دیدگاهها به رئیس جمهور است.
یکی از مقامات ارشد سابق شورای امنیت ملی که در دو دولت دموکرات اخیر خدمت کرده است، گفت: «یکی از کارهایی که شورای امنیت ملی انجام میدهد، تشکیل جلسه با طیف وسیعی از ذینفعان است که میگویند: «آیا موضوع x یا خطر y را در نظر گرفتهاید؟ به نظر میرسد که آنها نمیخواهند در مورد آنها بدانند.» این مقام سابق گفت: «برای مثال، مسائل حقوقی مربوط به حملات قایقها به شدت توسط جلسات شورای امنیت ملی مورد بحث قرار میگرفت و سپس به رئیس جمهور ارائه میشد. این ایده که اوکراین هرگز طرح ۲۸ مادهای را نخواهد پذیرفت، چیزی است که کارشناسان فوراً متوجه آن میشوند. آنها اهمیتی نمیدهند، زیرا میخواهند فقط سعی کنند اوکراین را مجبور به پذیرش آن کنند.»
برخی از دیپلماتهای قدیمی و کهنهکاران سیاست خارجی، ویتکوف، تاجری با منافع در کشورهای دیگر، را به دلیل عدم تجربه و دانش کافی در هنگام برخورد با مباحث حساس با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، مورد انتقاد قرار دادهاند، اما دولت قاطعانه از استراتژی او حمایت کرده است.
ویتکوف «یک معاملهگر است. او مانند رئیس جمهوری تاجر است. او دهههاست که با رئیس جمهور دوست است و بنابراین تفکر او را درک میکند.»
ویتکوف، برخلاف یک فرستاده سنتیتر با سابقه دیپلماسی، تمایل خود را برای برونسپاری تصمیمات سیاسی به متحدان نشان داده است، تا زمانی که آنها با اجازه دادن به رئیس جمهوری برای کسب اعتبار مشکلی نداشته باشند. همانطور که پیش از این پولیتیکو گزارش داده بود، «طرح صلح ترامپ برای غزه» که ۲۱ ماده را شامل میشد، تا حد زیادی توسط قطر و با مشارکت سایر ذینفعان عرب و مسلمان تدوین شد. و طرح ۲۸ مادهای اخیر کاخ سفید برای صلح بین روسیه و اوکراین توسط ویتکوف و کریل دمیتریف، دستیار کرملین، در فلوریدا تدوین شده است.
ایوو دالدر، سفیر سابق ایالات متحده در ناتو در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما، گفت: «هیچکس نباید از هرج و مرجی که رویکرد ترامپ برای پایان دادن به جنگ در اوکراین را در بر گرفته است، تعجب کند. این اتفاقی است که میافتد وقتی هیچ فرآیند واقعی برای تدوین سیاست، ارائه راهنمایی، تعامل با دولتهای خارجی و تعیین مسیر مشخص وجود ندارد.»
در کاخ سفید، عمدتاً روبیو، وایلز و ونس هستند که قبل از مشورت با ترامپ، بر امور خارجی نظارت میکنند. اولین مقام کاخ سفید گفت که هگزت همچنین در برخی از جلسات ارشد مربوط به ارتش شرکت میکند.
روبیو، که مشاور امنیت ملی نیز هست، بیشتر وقت خود را در کاخ سفید میگذراند و جلسات منظمی در مورد درگیریهای جهانی و ونزوئلا دارد. او رابطه نزدیکی با ونس دارد که در مورد مذاکرات اوکراین با سنا گفتوگوهایی داشته است.
ونس «در مذاکرات و گفتوگوها و ارائه گزارش به رئیس جمهوری و اعضای کنگره مشارکت داشته است. بنابراین او در کل این فرآیند به طور گسترده درگیر بوده است.» این گفته سومین مقام کاخ سفید است.
این مقام افزود: «مارکو برخی از مذاکرات فنی را مدیریت میکند و معاون رئیس جمهوری در حال ارائه گزارش به اعضای کنگره است تا مطمئن شود همه در این مورد همسو هستند.»
یک مقام اروپایی گفت، در همین حال، ویتکاف تماسهای تلفنی با رهبران اروپایی را هدایت میکند.
منبع: پولتیکو
پیشنهادی باخبر
تبلیغات
