ژابی آلونسو بیش از حد «کُدِ گواردیولایی» دارد تا بتواند یک سرمربی موفق برای رئال مادرید باشد
بهعنوان یکی از ستونهای رئال مادرید که وفاداری شدیدی به ژوزه مورینیو داشت، ژابی آلونسو در نگاه اول انتخاب واضحی برای پپ گواردیولا نبود. با این حال، این دو در دو سال حضور مشترکشان در بایرن مونیخ رابطه فوقالعادهای پیدا کردند. تجربه آلونسو به گواردیولا کمک کرد تا دو قهرمانی بوندسلیگا کسب کند و در مقابل خود آلونسو نیز تلاش داشت از دانش مربی کاتالان بهره ببرد تا برای ورود به دنیای مربیگری آماده شود.
دوران بازی آلونسو تقریباً بهترین دوره کارآموزی ممکن برای مربی شدن بود؛ زیرا زیر نظر سرشناسترین مربیان جهان بازی کرد که هرکدام سبک منحصربهفرد خود را داشتند. پنج سال حضورش در لیورپول با رافا بنیتس، متخصص تاکتیک، همراه بود. دوران طولانیاش در مادرید او را زیر نظر سه مربی کاملاً متفاوت قرار داد: مانوئل پیگرینی، مورینیو و کارلو آنچلوتی. او دوران بازیاش را پس از دو سال کار با استاد فوتبال پوزیشنی مدرن ــ گواردیولا ــ و یک سال پایانی دیگر کنار آنچلوتی به پایان رساند.
گواردیولا خیلی زود فهمید که آلونسو برای مربیگری ساخته شده است. او گفته بود:
«هر مربیای که افتخار کار با ژابی را داشته، بدون هیچ شکی میدانست که او یک مربی خواهد شد.»
دوران همکاری با گواردیولا برای آلونسو قطعاً آموزنده بود.
آلونسو درباره آن دوره گفت:
«در سه سال حضور در بایرن خیلی چیزها یاد گرفتم. ۳۲ سالم بود و بخش زیادی از دوران فوتبالم گذشته بود، ولی در دو–سه سال آنجا، فوقالعاده زیاد یاد گرفتم.»
دوران کار با گواردیولا بیتردید به آلونسو کمک کرد تا در بایر لورکوزن بدرخشد؛ جایی که سلطه ۱۱ ساله بایرن بر بوندسلیگا را پایان داد و همراه با قهرمانی در جام حذفی، یک فصل داخلی بدون شکست ثبت کرد. اما این تجربه لزوماً او را برای زندگی در رئال مادرید آماده نکرد و اکنون که فقط دو برد در هفت بازی اخیر داشته و قرار است چهارشنبه مقابل منچسترسیتی برای اولینبار برابر استاد سابقش روی نیمکت قرار بگیرد، این احساس وجود دارد که یک شکست دیگر میتواند پایان دوران آلونسو در برنابئو باشد.
سقوط تدریجی
مربیِ راهنمای پپ گواردیولا، یوهان کرایف بود. در نخستین فصل مربیگریاش در بارسلونای B، گواردیولا با مشکلی روبهرو شد: دو بازیکن برترش اقتدار او را زیر سؤال میبردند. کرایف ساده گفت: «از شرشان خلاص شو.»
گواردیولا هم دقیقاً همین کار را کرد و تیمش پس از شروعی ناپایدار، قهرمان شد.
آلونسو اکنون با مشکلی مشابه روبهروست؛ اینبار در قالب وینیسیوس جونیور. طبق گزارش The Athletic، اختلاف میان آلونسو و وینیسیوس از جام باشگاههای جهان آغاز شد؛ زمانی که وینیسیوس بابت بازی دادن در جناح راستِ مورد علاقهاش نیست ــ در شکست ۴–۰ مقابل PSG در نیمهنهایی ــ شدیداً عصبانی شد.
تنش بین بازیکن و مربی در ماه اکتبر و پس از واکنش عصبی وینیسیوس به تعویضش در جریان پیروزی کلاسیکو مقابل بارسلونا به اوج رسید. وینیسیوس در ایکس (توییتر سابق) عذرخواهی مفصلی از «تمام مادریدیستاها، همتیمیها، باشگاه و رئیس» منتشر کرد؛ اما نکته مهم این بود که از آلونسو عذرخواهی نکرد.
با این حال، او در بازی بعدی مقابل والنسیا در ترکیب قرار گرفت.
مادرید آن بازی را ۴–۰ برد، اما از آنجا مشکلات شروع شد: باخت به لیورپول، سه تساوی پیاپی در لیگ مقابل رایو وایهکانو، الچه و خیرونا، بردی سخت مقابل المپیاکوس، و سپس برد خوب ۳–۰ مقابل اتلتیک بیلبائو ــ که بهترین بازی فصلشان بود ــ اما دوباره یک باخت پرحاشیه خانگی مقابل سلتاویگو.
سؤالهای بیپایان
نحوه برخورد ملایم آلونسو با وینیسیوس ــ برخلاف رفتار آرنه اسلات با محمد صلاح که او را پس از اعتراضش کنار گذاشت ــ در کنفرانس خبری سهشنبه دوبار مطرح شد. علیرغم اینکه آلونسو هیچ برخورد انضباطی با وینیسیوس نکرده، بازیکن همچنان از او عصبانی است و تصمیم گرفته مذاکرات تمدید قرارداد را تا تابستان عقب بیندازد؛ زمانی که ممکن است آلونسو دیگر در تیم نباشد.
زمانی که آلونسو پرسشی درباره «پشیمانی از تعویض وینیسیوس در الکلاسیکو» شنید، متعجب شد و گفت:
«نمیدانم هدف سؤال چیست. در آن لحظه یک تصمیم بود و حالا در لحظه دیگری هستیم.»
این تنها سؤال ناراحتکننده نبود. خبرنگاران پرسیدند:
«آیا حمایت کل رختکن را داری؟»
«احساس تنهایی میکنی؟»
«چطور با این همه شایعه درباره آیندهات کنار میآیی؟»
«فکر میکند پپ گواردیولا است»
شکاف میان آلونسو و وینیسیوس، تنها بخش کوچکی از مشکلات او با بازیکنان است. گزارش دیگری از The Athletic توضیح میدهد که آلونسو خیلی زود پس از ورودش اعلام کرد تیم باید بیشتر بدود و سختتر کار کند.
کادر فنی آلونسو گفتند که «عادتهای بد زیادی» در دوران آنچلوتی ایجاد شده بود و او مجموعهای از قوانین جدید — شامل تأکید بر وقتشناسی و حفظ شدت تمرین — وضع کرد.
رویکرد کاملاً مداخلهگرایانه او تضادی کامل با سبک آنچلوتی داشت؛ مربیای که نقش مستقیم بسیار کمی در تمرینات داشت و بیشتر کار را به همکارانش میسپرد. این تفاوت، بسیاری از بازیکنانی را که چندین قهرمانی لالیگا و لیگ قهرمانان کسب کرده بودند، ناراحت کرد.
اما شاید سنگینترین جمله گزارش، نقلقولی از نزدیکان یکی از بازیکنان بزرگ تیم بود:
«او فکر میکند پپ گواردیولاست، اما فعلاً فقط ژابی است.»
