به گزارش همشهری آنلاین فودمپ (FODMAP) یا Fermentable ODMAP کلمه‌ای اختصاری است به معنای «اولیگوساکاریدها، دی‌ساکاریدها و پلیول‌های تخمیرپذیر» است. این ترکیبات کربوهیدرات‌های کوتاه‌زنجیره شامل الیگوساکاریدها، دی‌ساکاریدها، مونوساکاریدها و پلیول‌ها هستند که به خوبی جذب نمی‌شوند و سپس بوسیله باکتری‌های روده بزرگ تخمیر می‌شوند و افزایش گاز و مایعات در روده به دنبال تخمیر به مشکلات گوارشی می‌انجامد.
O: اولیگوساکاریدها: مانند فروکتان‌ها در پیاز، سیر و گندم.
D: دی‌ساکاریدها: مانند لاکتوز در لبنیات
M: مونوساکاریدها: مانند فروکتوز در میوه‌ها و عسل
P: پلیول‌ها: الکل‌های قندی موجود در برخی میوه‌ها (مانند سیب و هلو) و شیرین‌کننده‌های مصنوعی
در این رژیم غذایی برای چند هفته این «فودمپ»ها از رژیم غذایی حذف می‌شوند و سپس به تدریج به رژیم غذایی بازگردانده می‌شوند تا مشخص شود کدام غذاها باعث ایجاد علائم گوارشی مانند نفخ، گاز و درد در بیماران می‌شوند.
این رژیم غذایی که بوسیله پژوهشگران دانشگاه موناش استرالیا ابداع شده است، در درجه اول برای کنترل علائم افراد مبتلا به نشانگان روده تحریک‌پذیر (IBS) استفاده می‌شود. این رژیم غذایی شامل مراحل حذف، وارد کردن دوباره و شخصی‌سازی برای ایجاد یک رژیم غذایی متعادل و درازمدت است که مصرف «فودمپ‌های» مشکل‌ساز جلوگیری می‌کند و در عین حال غذاهای قابل تحمل را در خود جای می‌دهد.
سه مرحله رژیم فودمپ
۱. حذف
شما از تمام غذاهای حاوی میزان بالای فودمپ برای مدت ۲ تا ۶ هفته اجتناب می‌کنید تا علائم گوارشی خود را کنترل کنید.
۲. وارد کردن دوباره
شما به تدریج فودمپ‌ها را از هر دسته، یکی یکی دوباره وارد رژیم غذایی‌تان می‌کنید تا مشخص شود کدام غذاهای خاص علائم شما را تحریک می‌کنند.
۳. شخصی‌سازی
با گنجاندن غذاهایی که به خوبی تحمل کرده‌اید و محدود کردن یا اجتناب از غذاهایی که باعث علائم می‌شوند، یک رژیم غذایی درازمدت شخصی ایجاد می‌کنید.
توجه داشته باشید که رژیم غذایی فودمپ یک رژیم غذایی دائمی نیست، بلکه ابزاری موقت برای یافتن محرک‌های غذایی است.
این رژیم غذایی را فقط با راهنمایی یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی یا متخصص تغذیه انجام دهید، به خصوص اگر سابقه اختلالات خوردن دارید.
همچنین حذف بسیاری از غذاها در این رژیم غذایی می‌تواند چالش برانگیز باشد و توصیه‌های متخصص تغذیه می‌تواند به حذف تعادل تغذیه‌ای کمک کند.
