آشنایی با ویلیار لور، والیبالیست طلایی استونی در المپیک؛ از درخشش در زسکا مسکو تا سرویس طلایی 1980

ویلیار لور، از نام‌های بزرگ تاریخ والیبال شوروی سابق و کشور استونی است که به همراه تیم ملی والیبال شوروی به قهرمانی‌های متعددی در جهان و اروپا، بالاخص طلای المپیک رسیده است. این والیبالیست استونیایی که در باشگاه زسکا مسکو نیز به قهرمانی در اروپا رسیده بود، در سال 2011 و در سن 57 سالگی، دار فانی را وداع گفت. 

طرفداری | ویلیار لور (Viljar Loor) زاده یک اکتبر 1953 در شهر تارتوی استونی است. او در پست سرعتی‌زن بازی می‌کرد. ویلیار به لطف پدرش، والدور لور، در 10 سالگی به والیبال روی آورد و در هر تابستان به مدرسه آموزشی آن می‌رفت. لور در سال 1971 راهی تیم والیبال کالو ماردوی استونی شد تا والیبال را به طور جدی‌تری دنبال کند اما پیش از آن، در کشاکش تحصیل در دانشگاه و ورزش، انتخاب نخست را انجام داد. ویلیار در دانشکده اقتصاد پلی‌تکنیک قبول شد و با درس خواندن شبانه خود، توانست تا به مدارج بالای تحصیلی برسد. او در فصل نخست حضورش در کالو ماردو، قهرمانی لیگ داخلی استونی را به دست آورد. در سال 1974، این والیبالیست راهی دیگر باشگاه استونی به نام پلی تکنیک تالین شد تا در یک سال فعالیت خود در این باشگاه، قهرمانی دیگری را در والیبال استونی تجربه کند.

ویلیار لور

او در سال 1974 راهی کالو تالین شد و به سومین قهرمانی خود در لیگ والیبال استونی دست یافت. قرارداد با زسکا مسکو در لیگ والیبال شوروی، اتفاقی بود که فرم والیبال لور را به سطح بسیار بالایی رساند. دو قهرمانی در لیگ شوروی و CEV یا لیگ قهرمانان اروپا، از افتخارات لور در مسکو بود. در سال 1976، این والیبالیست به کالو تالین در سطح دوم والیبال شوروی بازگشت و به قهرمانی این دسته رسید. پس از یک سال، لور به زسکا مسکو بازگشت و این بار به مدت طولانی‌تری این باشگاه را همراهی کرد. شش قهرمانی در لیگ والیبال شوروی، دو قهرمانی در جام حذفی این کشور و دو قهرمانی در لیگ قهرمانان CEV، نتیجه بازگشت لور به مسکو در شش سال همکاری با زسکا بود. پس از بازگشت کوتاهی برای سومین بار به کالو تالین در سال 1983، لور به سطح داخلی والیبال استونی بازگشت و به مدت دو فصل، قهرمانی آن را با باشگاه اتوبوسی پارک تالین به دست آورد. لور در سال 1986، از دنیای والیبال خداحافظی کرد.

ویلیار لور

قهرمانی در دو دوره مسابقات جوانان اروپا، به همراه تیم ملی زیر 21 سال شوروی، نخستین تلاش‌های لور در رده ملی بود. نخستین افتخار ملی لور به همراه تیم ملی بزرگسالان شوروی، قهرمانی اروپا در سال 1975 بود. او تا پایان ماجراجویی‌های ملی خود، دو مرتبه به قهرمانی جهان، دو مرتبه به قهرمانی جام جهانی و پنج مرتبه به قهرمانی اروپا رسید. نخستین شانس حضور او در المپیک به سال 1976 مونترال بازمی‌گردد که با کنار گذاشته‌شدنش از تیم ملی شوروی، میسر نشد. چهار سال بعد و در المپیک 1980، این والیبالیست استونیایی، برای نخستین بار حضور در بزرگترین آوردگاه ورزشی جهان را تجربه کرد. او پیش از شروع المپیک، دچار مشکلات کمر بود اما با دو جلسه تحریک الکتریکی، سلامتی خود را بازیافت. پس از رسیدن تیم والیبال شوروی به فینال المپیک، سرویس زیبای لور در ست چهارم بود که مدال طلای والیبال شوروی را قطعی کرد تا این والیبالیست، نخستین طلایی تاریخ المپیک با اصلیتی استونیایی باشد. لور پس از پایان دوران ورزشی خود به مدیریت چند شرکت و حضور در انجمن المپیک استونی مشغول شد. او در تاریخ 22 مارس 2011، در سن 57 سالگی، به دلیل دست و پنجه نرم کردن با یک بیماری، دار فانی را وداع گفت. نام این ورزشکار در سال 2020 به تالار مشاهیر کشور استونی رسید. 

ویلیار لور


از سری خاطرات ورزشی

پیشنهادی باخبر