به گزارش مشرق،کانال تلگرامی دولت دین مطلبی با عنوان دام امنیتی الازهر؛ سرکوب دوباره دانشجویان آسیای مرکزی در مصر منتشر کرد و نوشت:
در روزهای گذشته، موج تازه‌ای از سرکوب امنیتی در مصر خبرساز شده است؛ این‌بار هدف، ده‌ها دانشجوی آسیای مرکزی و قفقاز در دانشگاه الازهر بوده‌اند؛ دانشجویانی از ازبکستان، چچن، ترکمنستان، آذربایجان و دیگر کشورها که به‌صورت قانونی در مصر حضور داشتند.
بر اساس گزارشی که سازمان حقوق بشری جوار در ۲۳ اردیبهشت منتشر کرد، نیروهای امنیتی با یورش به محل سکونت این دانشجویان، آن‌ها را بازداشت کرده و دستگاه‌های الکترونیکی‌شان را توقیف کرده‌اند. هیچ‌یک اجازه تماس با خانواده یا وکیل نداشته‌اند.
این سرکوب تنها محدود به ملیت خاصی نبوده و حتی اتباع روسیه، ارمنستان، گرجستان و اوکراین را نیز دربر گرفته است. روزنامه الاستقلال ادعا کرده که این اقدام بخشی از همکاری راهبردی قاهره با مسکو و پکن و به دلیل مطرح بودن اتهامات تروریستی علیه این افراد است، اما این روزنامه پاسخ نداده چرا این بازداشت‌ها طیف گسترده‌ای از ملیت‌های دیگر را نیز در بر گرفته است؟
آنچه روشن است، مصر به محلی برای بازداشت و اخراج اجباری دانشجویان تبدیل شده؛ امری که مغایر اصول حقوق بین‌الملل و اصل «عدم بازگرداندن اجباری» (non-refoulement) است.
در سال ۲۰۱۷ نیز مصر با اقدامی مشابه، ده‌ها دانشجوی اویغور را به چین بازگرداند؛ اقدامی که با شکنجه، حبس و حتی مرگ برخی از آن‌ها همراه شد و تا امروز لکه ننگی بر کارنامه حقوق بشری قاهره باقی مانده است.
طبق آمار رسمی، حدود ۷۶ هزار دانشجوی خارجی در الازهر مشغول تحصیل‌اند. اما امروز، این نهاد دیرینه دینی از جایگاه علمی خود فاصله گرفته و به محل تهدید برای دانشجویانی تبدیل شده که تنها با هدف فراگیری علوم اسلامی به آن پناه آورده‌اند.
«عمر هلال»، مبلغ اسلامی و فارغ‌التحصیل الازهر، با ابراز تأسف از این اتفاقات، گفت: «دانشجویان خارجی، سفیران الازهر در کشورهای خود هستند. بازداشت و اخراج آن‌ها نه‌تنها چهره مصر را مخدوش می‌کند، بلکه پیام تساهل و اعتدال اسلامی را زیر سوال می‌برد.»
وی تأکید کرد که سکوت الازهر به‌منزله تأیید این اقدامات نیست، بلکه نشان از فشارهای امنیتی و سیاسی بر این نهاد دینی است.
او هشدار داد: «هیچ‌گونه مشروعیت دینی یا قانونی برای بازداشت یا اخراج دانشجویان برای راضی‌کردن قدرت‌هایی مانند چین و روسیه وجود ندارد.»
بار دیگر این پرسش مطرح است: آیا الازهر خواسته و ناخواسته باید عرصه‌ای برای معامله‌های سیاسی و امنیتی باشد؟
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
