به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از روابط‌عمومی برنامه، دهقان محمدی، مجسمه‌سازی که با ساخت مجسمه آرش کمانگیر به شهرت رسید، با حضور در برنامه «ساطور» در گفت‌وگو با منصور ضابطیان درباره سانسور در رشته هنری خود گفت.
شهردار منطقه ۳ یک بار هم به ما سر نزد حالا صفحه‌اش پر از عکس‌های آرش است
این مجسمه‌ساز درباره مجسمه آرش توضیح داد: «ما ۶ ماه در میدان ونک کار کردیم و شهردار منطقه ۳ حتی یک بار نیامد سر بزند و بپرسد شما چه کسی هستید؟ بعد که کار تمام شد او جشنی گرفت که در صفحه اینستاگرامش هم بروید تصاویرش هست و هرکسی نداند فکر می‌کند سفارش او بوده است. این کار سفارش سازمان زیباسازی بود.»
این مجسمه‌ساز ادامه داد: «مجسمه‌ای از حضرت مسیح یا مریم مقدس در لبنان ساخته بودند که در جنگ با داعش نابود شد. اگر آن را کنار بگذاریم آرش بزرگ‌ترین مجسمه فیگوراتیو خاورمیانه است. من شمیران بزرگ شده‌ام اما خانه مادربزرگ و مدرسه‌ام ونک بود و خیلی دوست داشتم آن‌جا کاری داشته باشم اما به من این کار را نمی‌دادند. به پدرم گفتم گفت نه اصلا قبول نمی‌کنم. گفتم امسال ۸۰ ساله می‌شوی، بیا با هم این کار را انجام بدهیم و بالاخره او راضی شد و به ایران آمد. او یک ماکت کوچک ساخت و من آن را بزرگ کردم. در مراحل مختلف هم استاد می‌آمد و نظارت می‌کرد و تنها جایی که من هم نظری دادم و او کوتاه آمد عضلانی بودن مجسمه بود. گفت مگر آرش بدنساز است؟ من هم گفتم باید مطابق استانداردهای بچه‌های امروزی که اونجرز می‌بینند این کار را ساخت.»
می‌گفتند مجسمه آرش تحریک‌کننده است!
او درباره تغییر و تحولات مدیریتی بعد از پایان ساخت مجسمه اظهار کرد: «مدیر جدیدی آمد که کار را دید و گفت من اصلا این را نمی‌خواهم. گفت این بدنش ۶ تکه و تحریک‌کننده است! چیزی درباره دستش گفتند که اصلا رویم نمی‌شود توضیح بدهم. کار را ۶ ماه خواباندند. از دفتر آقای چمران زنگ زدند و گفتند خجالت بکشید این کارها چیست؟ دیگر با اکراه گذاشتند کار نصب شود. من تا لحظه آخر هم فکر نمی‌کردم کار نصب شود ولی بعد از آن جنگ شروع شد. مهدی تدینی یک استوری گرفت و پخش شد. ناغافل در ماهواره به شبکه معاندی رسیدم و دیدم دارد بیوگرافی مرا پخش می‌کند! در جنگ ۱۲ روزه هم کار به یک نماد تبدیل شد. زمانی که صداوسیما را زدند من روی داربست بودم تا نصب را تمام کنیم! بعد پدرم را به نوشهر رساندم و خودم برای کار به تهران برگشتم. حالا که کار نماد جنگ ۱۲ روزه و مقاومت شده هم دیگر کسی آن را پایین نمی آورد. البته آن آقای مدیر الان در تلویزیون سمت مهمی دارد و تعیین می‌کند بچه‌های ما چه چیزهایی تماشا کنند.»
با آقای زاکانی که در تلویزیون از من تشکر می‌کند حرف دارم
محمدی درباره تجربه ساخت آثاری که مدیران ابتدا با آن مخالفت کنند و بعد از موفقیت صاحب آن شوند، گفت: «بسیار پیش آمده. با همین آرش عکس‌های یادگاری زیادی گرفتند. امیدوارم یک روز آقای زاکانی را ببینم و به او بگویم شما که لطف می‌کنید و در تلویزیون از من تشکر می‌کنید همان فردای بمباران که پدر من در منزل بود شهردار منطقه به کسی گفته بود برو خلاف بساز تا جنگ است. این مثل احتکار تا زمان جنگ می‌ماند. یک خانواده تا صبح از ترس بمب خواب‌شان نمی‌برد و کسی که مسئول آرامش مردم است در آن زمان اجازه ساخت خلاف را بدهد. همان‌ها آمدند و با کار من عکس یادگاری گرفتند. مهم نیست و آن کار برای شهر می‌ماند.»
او با بیان این که از ساخت مجسمه آرش خیلی خوشحال است گفت: «بدون دروغ در خواب هم نمی‌دیدم این کار این‌قدر بگیرد و من هم معروف‌ترین مجسمه‌ساز ایران شدم. البته اشتباه نشود، من بهترین نیستم صرفا کاری را ساختم که برای اغلب مردم قابل فهم بود و به واسطه رسانه دیده شد. همزمانی جنگ و بودن این مجسمه در میدان ونک هم عواملی بود که دست به دست هم داد تا کار در این سطح دیده شود.»
این مجسمه‌ساز در پاسخ به این که اگر هیچ سانسوری وجود نداشت، چه مجسمه‌ای را برای کجا می‌ساخت، توضیح داد: «دوست دارم مجسمه آریو برزن که مقابل اسکندر ایستاده را بسازم. از بین شاعران هم به خیام علاقه دارم اما آقای صدیقی نسخه درجه یک آن را ساخته است.»
تناولی مریض احوال است
محمدی در پایان با مرور آثاری از ابوالحسن صدیقی، غلامرضا ارژنگ، ایرج محمدی و حسین عماد، در خصوص پرویز تناولی گفت: «ایشان قدری مریض احوال هستند و امیدوارم سلامتی‌شان را به دست بیاورد. او نگین تاریخ هنر تجسمی ایران است.»
۲۴۲۲۴۲
