کنسرت گروه دستان در بخشهای متعلقات شور، دستگاه همایون و نغمه بیات اصفهان اجرا شد.ویژگی مهم گروه دستان در اجرای حرفها و هماهنگ قطعات است که از پختگی و تمرینات فشرده و طولانی گروه حکایت میکند.
گروه دستان به استفاده از ظرفیتهای نهفته سازهای ایرانی شهره است و در همین اجرا نیز بخشهایی از این تواناییهای خود را به نمایش گذاشت. این توانمندی و ابتکار در سازهای کوبها و نواختههای حمید متبسم بیشتر خود را بروز داد، به خصوص که متبسم در این اجرا از پردههایی از سیمهای بم استفاده کرد که تاکنون کمتر نوازندها در اجراهای عمومیاز آن بهره برده است.
آنچه کار گروه دستان را از سایر گروههای ایرانی متمایز میکند، بخش کوبهای آن است که با نوازندگی پژمان حدادی و بهنام سامانی اجرا میشود. این دو ظرفیتهای نهفته سازهای کوبهای ایران را به تماشا نهادند. اجرای این دو نوازنده به قدری در گروه دستان تاثیرگذار است که حمید متبسم در گفتوگویی با نگارنده بر این نکته تاکید کرد که برخی از ایدههای ملودیک را از فضاهای ریتمیکی اخذ میکنند که این دو نوازنده، به خصوص پژمان حدادی خلق میکنند.
اجرای گروه دستان با استقبال علاقهمندان موسیقی همراه بود و هر شب نزدیک به ۱۸۰۰تن از این اجراها دیدن کردند. پس از اجرای گروه آقای شجریان در پاییز سال گذشته این مهمترین کنسرت موسیقی ایرانی بود که توانست مجوز اجرا بگیرد.
قرار است گروه کامکارها نیز تا پایان تابستان کنسرتی در همین مکان داشته باشند، اما هوشنگ کامکار (سرپرست گروه) در گفتوگویی به ایسنا گفته است که هنوز موفق نشده است برای اجرا در این مکان مجوز ارشاد را دریافت کند. کنسرت گروه دستان هم که قرار بود پس از اجرای تهران در شهرهای تبریز، اصفهان، شیراز و کرمانشاه کنسرت برنامه داشته باشند، به دلیل آنچه که سعید فرج پوری فرصت کم برای دریافت مجوز از تهران برای شهرستانها نامید، عملا منتفی شده است.
وی در نشست خبری پیش از کنسرت گروه با خبرنگاران گفت: «اجرای موسیقی در شهرستانها منوط به مجوز تهران است و چون ما برای گرفتن مجوز مشکل داشتیم، آنقدر دیر شد که دیگر فرصتی برای این کار نماند».
صدابرداری کار اگر چه در شبهای دوم و سوم و چهارم مطلوب و مورد پسند بود، اما در شب اول از کیفیت خوبی برخوردار نبود و همین امر نارضایتی فراوانی را بین بینندگان ایجاد کرد.
گروه دستان از سال ۱۳۷۰ کار خود را با خوانندگی زنده یاد ایرج بسطامیآغاز کرد و در این مدت با خوانندگانی چون بیژن کامکار، شهرام ناظری و پریسا همکاری داشته است.
آلبوم بامداد این گروه را بسیاری، تحولی در موسیقی ارکسترال ایرانی میدانند که توانست طعم و رنگی تازه را وارد فضای موسیقی ایرانی کند. استفاده از سرعت و ضرباهنگ بالا و نیز روایتی امروزین از گوشههای موسیقی نواحی ایران از جمله ویژگیهای این گروه شناخته شده است که شهرت و اعتبارش در غرب بسی بیشتر از داخل کشور است.
