طرفداری | ریچارد دوتروئل (Richard Dutruel) زاده ۲۴ دسامبر ۱۹۷۲ در شهر تونون لبن فرانسه است. او با ۱۹۲ سانتیمتر قد در پست دروازهبان بازی میکرد. ریچارد فوتبال را از شش سالگی در باشگاه تونو شروع کرد و پس از حضور در کلیرفونتین، راهی تیمهای پایه پاری سن ژرمن شد. در سال ۱۹۹۰، پاری سن ژرمن این دروازهبان را به تیم اصلی خود فراخواند. نخستین بازی او برای تیم اصلی پاری سن ژرمن، دیدار هفته ۳۲ برابر کان فرانسه بود. چهار بازی و دو کلینشیت، نتیجه نخستین فصل حضور دوتروئل در فوتبال حرفهای بود. عملکرد مناسب برنارد لاما در خط دروازه پاریس باعث شد تا دوتروئل در فصل ۹۳-۱۹۹۲، حتی برای یک بازی نیز در ترکیب تیمش قرار نگیرد.
این دروازهبان در سال ۱۹۹۳ تصمیم گرفت تا برای به دست آوردن فرصت بیشتر بازی، با قراردادی قرضی راهی کان شود. دوتروئل در کان به دروازهبان شماره یک تیم تبدیل شد و توانست تا در ۳۱ بازی به ۱۰ کلینشیت برسد. او در هفته چهارم دیویژن وان و در دقیقه پنجاهم دیدار برابر مارتیگه، از زمین بازی اخراج شد اما این اخراج نیز خللی در جایگاهش ایجاد نکرد. او یک فصل دیگر در کان حضور داشت و هشت کلینشیت را در ۴۰ بازی به دست آورد. در بازگشت به پاری سن ژرمن برای فصل ۹۶-۱۹۹۵، دوتروئل موفق شد تا در ۱۰ بازی به میدان رفته و چهار کلینشیت را ثبت کند.
ریچارد که از نیمکتنشینی در پاریس خسته شده بود، پیشنهاد سلتاویگو در سال ۱۹۹۶ را پذیرفت تا در لالیگا، ماجراجویی هیجانانگیزی را شروع کند. نخستین بازی او برای تیم جدیدش، دیدار هفته نخست لالیگا برابر اتلتیکو مادرید بود. او در این فصل، ۱۰ کلینشیت را در ۴۱ بازی برای سلتا به ثبت رساند. دو فصل بعدی دوتروئل در سلتا، موفقترین فصولاش بودند زیرا او توانست ۴۰ بازی و ۱۴ کلینشیت در فصل ۹۸-۱۹۹۷ و ۴۷ بازی و ۱۷ کلینشیت را در فصل ۹۹-۱۹۹۸ به ثبت برساند. کلینشیت برابر لیورپول و مارسی در جام یوفای فصل ۹۹-۱۹۹۸، اوج کار این دروازهبان بود. او در میانه فصل ۰۰-۱۹۹۹، با استفاده از قانون بوسمن، انتقالش به بارسلونا را نهایی کرد تا به همین دلیل به نیمکت تیمش تبعید شود. حاصل این فصل دوتروئل در بالایدوس، ۲۴ بازی و شش کلینشیت بود که پیش از انتقالش به بارسلونا،ثبت شده بود.
پس از شش ماه نیمکتنشینی در سلتاویگو، انتقال دوتروئل به بارسلونا در تابستان سال ۲۰۰۰ نهایی شد. لویی فن خال، مدافع اصلی جذب این دروازهبان بود اما عمر همکاری این مربی با بارسلونا، فرصت همکاری با دوتروئل را از او گرفت. این دروازهبان فرانسوی، زیر نظر سرمربی جدید یعنی لورنزو فرر، دروازهبان اصلی بارسلونا شد و رقبایی چون آرنائو، به همراه دروازهبانهایی از لاماسیا به نامهای پپه رینا و ویکتور والدس را پیش رویش میدید. او نخستین بازیاش را برای آبیواناریها در دیدار برابر رئال اوویدو انجام داد. او در هفته ۱۳ و دیدار با رئال مادرید، دروازهاش را بسته نگاه داشت تا خود را به هواداران تیمش ثابت کند. با وجود عملکرد قابل قبول، جایگاه ریچارد درون دروازه بارسلونا، پس از دریافت سه گل در دیدار برگشت برابر رئال اوویدو به رینای جوان واگذار شد تا ۲۲ بازی و هشت کلینشیت، حاصل نهایی نخستین فصلش در بارسلونا باشد. او در فصل ۰۲-۲۰۰۱ به دروازهبان سوم بارسلونا تبدیل شد و بدون بازی، فصل را تمام کرد.
انتقال سه میلیون یورویی به آلاوز در سال ۲۰۰۲، اتفاقی بود که به منظور احیای فرم خوب دوتروئل صورت گرفت. او در ۳۸ بازی خود برای آلاوز، ۱۰ کلینشیت را به ثبت رساند و با سیو پنالتی فرناندو تورس در بازی با اتلتیکو مادرید، در یاد هواداران تیمش باقی ماند. بازگشت به فوتبال فرانسا با پیراهن استراسبورگ، آخرین تصمیم ریچارد برای فوتبالش بود که به آمار ۲۵ بازی و هفت کلینشیت منتهی شد. دوتروئل در سال ۲۰۰۵، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. او تنها در دیدار سال ۲۰۰۰ فرانسه و کامرون، پیراهن تیم ملی فرانسه را پوشید و دیگر در رده ملی دیده نشد.
