طرفداری | کارلوس توز، بچه‌ی محله فوئرته آپاچی در بوینس آیرس است. او در آنجا زندگی نمی‌کرد، بلکه یاد گرفت چگونه زنده بماند.
او در محله فقیرش، دو راه بیشتر برای ادامه زندگی نداشت؛ دنیای مواد مخدر و فوتبال که دومی را برگزید. کارلیتوس می‌گوید محله‌اش جایی است که او را به همه چیز، از جمله تبدیل شدن به یک فوتبالیست حرفه‌ای رساند:
من درس‌هایم را در خیابان یاد گرفتم، نه در مدرسه و این تجربه‌ها را مدیون محله‌ام هستم. ما غذایی نداشتیم اما هرکس هرچیزی داشت، مضایقه نمی‌کرد. حداقلش این بود که به یک نان و سیب‌زمینی مهمان می‌شدیم. هرکس هر چیز کوچکی که داشت، آن را به اشتراک می‌گذاشت.
کارلوس توز قطعا کیفیت لازم را داشت تا سال‌های سال، در منچستریونایتد به میدان برود اما همان روحیه‌ی جنگجویانه و جاه‌طلبانه‌ای که فوئرته آپاچی به او داد، اجازه نمی‌داد یک بازیکن معمولی در «مکتب» سر الکس فرگوسن باشد. خیلی‌ها کارلیتوس را بابت رفتن از یونایتد سرزنش کردند، اما او می‌خواست همیشه بالاتر از همه در کانون توجه باشد و شاید همین دلیلی بود که او را به تحریک فرگوسن وا داشت تا نزد «همسایه‌های پرسروصدا» در سوی دیگر شهر برود.
در سیتی، همه چیز خوب بود؛ موفقیت ورزشی، محبوبیت بین هواداران، حضور در کانون توجه و البته پول خیلی زیاد. اما بلندپروازی بیش از اندازه و صرفا تکیه به اعتمادبه‌نفس، مثل شمشیری است که بالاخره کُند می‌شود. بی‌نظمی و حاشیه‌هایی مثل رانندگی در مستی و به مشکل خوردن با روبرتو مانچینی، نشان داد او در جدل با فرگوسن، کاملا بی‌تقصیر نبوده است.
پس از دو فصل ابتدایی خوب که با قهرمانی در لیگ برتر همراه بود، یک فصل سکونشینی و یک فصل ضعیف بعد از آن، عملا دوران کارلوس توز در منچسترسیتی را به پایان رساند و ستاره آرژانتینی، باید فوتبالش را احیا می‌کرد. برای بازیکنانی که در لیگ برتر انگلیس کارشان تمام می‌شود، سری آ ایتالیا بهترین جای ممکن برای شروعی دوباره است. میلان و یوونتوس، مشتری ستاره آرژانتینی شدند. آدریانو گالیانی، نایب‌رییس وقت میلان با توز شام خورد و فکر می‌کرد با او به توافق نهایی رسیده اما در نهایت، این یوونتوس بود که توانست کارلیتوس را هایجک کند.
کارلوس توز، اولین وارث شماره 10 الساندرو دل پیرو در یوونتوس بود؛ رسیدن این پیراهن به یک آرژانتینی ناآماده و دارای اضافه وزن چندان دلخواه هواداران یووه نبود اما او در ایتالیا ثابت کرد نه‌تنها بهترین مهاجم یووه است، بلکه بهترین مهاجم سری آ هم به حساب می‌آید. آپاچی در ایتالیا خیلی سریع به همان فوتبالیستی تبدیل شد که باید می‌بود و رابطه او و یووه، یک ارتباط سودمند دوطرفه شد.
راندل کولو موانی و کارلوس توز
کارلوس توز در دوره دو ساله حضورش در یوونتوس، موفق شد 50 گل در 96 بازی به ثمر برساند؛ کسی که رهبر خط حمله تیمش در دو قهرمانی اسکودتو و یک حضور در فینال لیگ قهرمانان اروپا بود. احتمالا بیراه نیست بگوییم توز بهترین و پخته‌ترین دوران فوتبالش را در یوونتوس سپری کرد. توز در مصاحبه‌ای که در سال 2014 با گاتزتا دلو اسپورت داشت، حضورش در فوتبال ایتالیا را در پختگی و اوج خودش موثر دانست:
سری آ هنوز هم سخت‌ترین لیگ دنیاست. ایتالیا دانشگاه فوتبال است و از نظر تاکتیکی، بالاترین سطحی است که می‌توانید تجربه‌اش کنید. ما اینجا در زمین، رنج می‌کشیم. ایتالیا مرا به چالش می‌کشد و اگر بتوانید اینجا گل بزنید، یعنی در هرجایی می‌توانید.
همان هوادارانی که از رسیدن شماره 10 یوونتوس به توز ناراحت بودند، در تابستان 2015 حسرت خوردند که چرا کارلیتوس تا پایان قرارداد سه ساله‌اش در یووه نماند و اصرار داشت به آرژانتین برگردد. توز، در حالی که هنوز هم می‌توانست در بالاترین سطح بازی کند، برای خانه دلتنگ شد و ناگهان تصمیم گرفت به بوکاجونیورز بپیوندد.
لحظه تصمیمم برای بازگشت به آرژانتین خیلی مهم بود، در واقع همسرم می‌خواست مرا بکشد. همه چیز در ایتالیا خیلی خوب و راحت بود. ایتالیایی‌ها و آرژانتینی‌ها خیلی شبیه هم هستند و دورانم در ایتالیا همیشه در قلبم می‌ماند.
در دورانی که فوتبال ایتالیا و حتی خط حمله یوونتوس از فقر استعداد رنج می‌برد، کارلوس توز با پوشیدن پیراهن بیانکونری ثابت کرد چه توانایی‌هایی دارد و گلزنی‌های مهم او در موفقیت‌های یووه، ثابت کرد او شاگرد اول دانشگاه فوتبال است. به قول جورجو کیه لینی، او یکی از شماره 10 های تاریخ یوونتوس است که برای همیشه نامش در این باشگاه، جاودانه می‌ماند.
بعد از فروکش کردن عطش بازگشت به خانه، او چند سالی را در چین سپری کرد تا پول در بیاورد و برای مدتی در شانگهای شنهوا، پردرآمدترین فوتبالیست جهان بود. اما با گذر زمان، چینی‌ها سیاست ضررده مالی خود را تغییر دادند تا آپاچی در بوکاجونیورز، فوتبالش را به پایان ببرد. توز از آن دسته فوتبالیست‌هایی است که همه چیز را در فوتبالش تجربه کرد؛ ورود به اروپا و کسب موفقیت، حاشیه و جنجال، تلاش برای احیا، غلت زدن در پول فراوان و لذت فوتبال و عشق به تیم دوران کودکی.
