هشدار عضو هیات علمی مرکز تحقیقات شهرسازی: راه حل تهران انتقال آب نیست + فیلم انتقال آب به سد طالقان !

به گزارش رکنا به نقل از پیام ما، علی بیت الهی، عضو هیات علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی گفت: انتقال آب از سد طالقان به تهران به‌عنوان بخشی از راه‌حل آب شرب تهران، از طریق خط دوم لوله انتقال آب، ملاحظاتی دارد. سیاستگذاری و تأمین اعتبار، تخصیص بودجه و صرف هزینه برای اقداماتی که منجر به جمعیت‌پذبری بالا برای تهران می‌شود، باید در برنامه‌ای معین و مدون قطع شود.

وی گفت: رویکرد کاهش بار جمعیتی از کانون‌های جمعیتی بزرگ کشور و مهم‌تر از همه تهران در دستورکار قرار بگیرد. این یک چرخه باطل است که باید متوقف شود: جمعیت به تهران آمد، آب تأمین کردیم، آب کم آمده است، سراغ منابع دیگر رفته‌ایم، از منابع دیگر آب آورده‌ایم و باز جمعیت بیشتر شد. افزایش جمعیت به‌معنای افزایش نیاز و افزایش نیاز نیز به‌معنای افزایش تأمین آب است. از سد کرج، لتیان، ماملو، لار، آب تأمین کرده‌ایم و به نیاز آبی تهران پاسخ دادیم. در کنار این منابع بیش از نیمی از آب شرب تهران را هم از آب‌های زیرزمینی تأمین می‌کنیم. الان هم در شروع اجرای یک طرح انتقال آب دیگری هستیم. طبیعتاً این انتقال، محیط مرجع را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و آن محیط را با مشکلات آبی مواجه می‌کند. در آورد آب به مقصد (تهران) نیز مشکلاتی برای نگهداری، پدافند غیرعامل، افزایش جمعیت‌پذیری و بسیاری مسائل دیگر ایجاد می‌شود.

علی بیت الهی تاکید کرد: طبیعتا با توجه به کمبود منابع آب در تهران گرایش به حفر چاه‌های آب بیشتر شده است. با تأمین آب شرب از طریق چاه‌های منطقه ۱۸، طبق مطالعه‌ای که اخیراً انجام دادم، در همین دو سال اخیر، نرخ فرونشست سه برابر میزان قبلی شده است و می‌بینیم که این اثرات کاملاً محسوس است. بنابراین، هر میزان که برداشت آب زیرزمینی کمتر شود، نرخ فرونشست نیز کاهش پیدا می‌کند و امکان دارد متوقف شود. با آمدن آب از سد طالقان (با توجه به صحبت‌هایی که درباره مصرف روزانه آب و آورد روزانه این خط دوم لوله وجود دارد)، شاید حدود بیست درصد از نیازها و کمبودهای موجود تأمین شود. قطعاً با این جا‌به‌جایی فشار بر آبخوان از طریق چاه‌های آب کمتر می‌شود. اما من به‌عنوان کارشناس این رشته به‌هیچ‌وجه راضی به انجام چنین کارهایی مانند انتقال آب از سد ناحیه دیگر به یک کلانشهر نیستم.

عضو هیات علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی گفت: با قطعیت می‌گویم با مدیریت مصرف و با فرهنگسازی کاهش مصرف آب از طرف مردم، می‌توان این حجم کمبود را جبران کرد. با برنامه‌ای کاملاً جدی و غیرمرتبط با تغییر دولت‌ها، می‌‌توان بارگذاری جمعیتی تهران را کنترل کرد. ما اقداماتی را انجام می‌دهیم که منجر به جمعیت‌پذیری بیشتر می‌شوند. یکی از همین اقدامات تأمین آب از هر راه ممکن است. اما اگر امکان استحصال آب کاملاً متوقف شود، رشد این کانون جمعیتیِ کلانِ کشور که در مقایسه  با دومین کانون جمعیتی ما که (اصفهان و ۱۰۰ کیلومتری اطراف) حدود چهار برابر است، متوقف می‌شود. این توزیع جمعیت غیرمعقول است. تغییر در شیوه‌های تأمین آب مراکز آب‌بر، مانند صنایع و غیره، تغییر سیاست‌های جمعیت‌پذیری، تغییر در الگو و رفتار مصرف مردم و تغییر در روش‌های تأمین آبیاری فضای سبز تهران به‌مراتب راهگشاتر و صحیح‌تر از انتقال آب به تهران است.