به گزارش خبرگزاری ایمنا، دومین دیدار دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا و ممدانی، شهردار نیویورک در شرایطی برگزار شد که رابطه این دو چهره سیاسی همواره با تنش‌ها و جدال‌های لفظی همراه بوده است.
در سال‌های اخیر، ممدانی بارها سیاست‌های مهاجرتی، اقتصادی و رسانه‌ای ترامپ را نقد کرده و ترامپ نیز او را یکی از چهره‌های «رادیکال و ناکارآمد» در مدیریت شهری نیویورک خوانده بود. با این حال دیدار تازه آن‌ها نشان داد که فضای سیاسی آمریکا گاهی حتی شدیدترین اختلافات را نیز در قالب یک ریارویی دوستانه و رسانه‌پسند بازآفرینی می‌کند.
تلاش برای تصویرسازی آرام و هماهنگ
در این دیدار، هر دو طرف تلاش کردند چهره‌ای آرام، گفت‌وگو محور و هماهنگ برای رسانه‌ها به نمایش بگذارند؛ رویکردی که بیش از آنکه بر حل اختلافات عمیق استوار باشد، به مدیریت تصویر و کنترل روایت سیاسی شباهت دارد.
ممدانی با تأکید بر اصول خود گفت: «هدف مشترک ما این است که نیویورک شهری قابل‌زندگی و مقرون‌به‌صرفه نگه داریم.» ترامپ نیز با بهره‌گیری از مهارت‌های رسانه‌ای خود، تضادهای گذشته را به فرصت تقویت نقش خود در مسائل شهری تبدیل کرد.
اختلافات واقعی یا نمایش هماهنگی ساختگی؟
با این حال، برخی نشانه‌ها حاکی از آن است که تنش میان ترامپ و ممدانی بیش از آنکه واقعی باشد، جنبه نمایشی دارد. در ساختار سیاسی آمریکا، ایجاد تضاد علنی میان سیاست‌مداران و سپس نمایش آشتی، اغلب برای القای این پیام است که نظام سیاسی آمریکا حتی برای مخالفان ظاهری نیز آزادی عمل فراهم می‌کند.
بررسی رفتار رسانه‌ای دو طرف نشان می‌دهد که اختلافات تند در برابر دوربین‌ها می‌تواند بخشی از یک «دعواهای زرگری» باشد؛ صحنه‌ای که در ظاهر چالش‌برانگیز است، اما در پشت‌پرده به تثبیت قدرت ترامپ کمک می‌کند. برخی تحلیلگران معتقدند ممدانی در این ساختار، درعمل به ابزاری برای تقویت مشروعیت سیاسی ترامپ تبدیل شده است.
ضعف‌های ساختاری سیاست در آمریکا
دیدار اخیر این دو سیاست‌مدار بار دیگر ضعف‌های ساختاری سیاست در آمریکا را برجسته کرد:
تضادهای شدید ایدئولوژیک همراه با نمایش هماهنگی برای رسانه‌ها
تأثیرگذاری بازی‌های رسانه‌ای بر گفت‌وگوهای کلان شهری
استفاده از اختلافات به‌عنوان ابزار کنترل روایت سیاسی
این شرایط نشان می‌دهد که در آمریکا، سیاست بیشتر بر مدیریت تضادها و نمایش قدرت متمرکز است تا حل مشکلات واقعی مردم.
پیامدهای احتمالی برای نیویورک
با وجود اختلافات ظاهری، احتمال همکاری مقطعی میان دولت فدرال و مدیریت شهری افزایش یافته است؛ هرچند رفتارهای غیرقابل‌پیش‌بینی و وابستگی شدید به نمایش رسانه‌ای، این همکاری را شکننده می‌کند. تجربه این جلسه نشان می‌دهد که تصمیمات مهم شهری در آمریکا اغلب زیر سایه بازی‌های قدرت شکل می‌گیرند و کمتر به نیازهای واقعی شهروندان توجه می‌شود.
