این موزه اولین‌بار در سال ۲۰۱۳ افتتاح شد و سه سال بعد به ساختمانی بزرگ‌تر انتقال یافت. حالا بیش از ۲۰۰ یادگاری از دوران حرفه‌ای رونالدو، از توپ‌های طلا تا کفش‌های طلا، در آن به نمایش گذاشته شده و سالانه حدود ۲۰۰ هزار بازدیدکننده دارد. فقط از محل فروش بلیت، بیش از یک‌میلیون یورو درآمد ایجاد می‌شود؛ عددی که جدا از درآمد فروش محصولات CR۷ و همکاری با هتل‌های هم‌برند است.
رونالدو اما به همین بسنده نکرده و مدل موزه‌داری‌اش را به خارج از پرتغال هم برده؛ مثل «CR۷ Life Museum» در هنگ‌کنگ که با فناوری‌های تعاملی و فروشگاه رسمی برندش ترکیب شده. مقایسه با موزه‌های ورزشی مشابه مثل مرکز محمد علی در آمریکا یا موزه نادال در اسپانیا نشان می‌دهد راز موفقیت CR۷ بیشتر از هر چیز، در قدرت برند جهانی رونالدو است. او با تبدیل افتخاراتش به یک جاذبه گردشگری، هم درآمدزایی کرده و هم به رونق اقتصاد زادگاهش کمک کرده است. آنچه می‌تواند برای خیلی از ورزشکاران حرفه‌ای، پس از دوران قهرمانی، یک الگو باشد.
