طرفداری | کول پالمر و مورگان راجرز، هر دو در آکادمی منچسترسیتی پرورش یافتند، هر دو با قراردادهایی بزرگ از باشگاه دوران کودکی خود جدا شدند و هر دو به ستارههای نامآشنای لیگ برتر تبدیل شدند. اکنون، این دو نفر در رقابتی تنگاتنگ برای جلب نظر توماس توخل و قرارگیری در ترکیب اصلی تیم ملی انگلیس در جام جهانی ۲۰۲۶، با یکدیگر رقابت میکنند.
تقابل روز شنبه تیمهای چلسی و استونویلا در استمفوردبریج، فرصتی ایدهآل برای یک دوئل مستقیم و تماشایی میان این دو ستاره فراهم کرد. راجرز با کارنامهای درخشان شامل ۷ گل و ۳ پاس گل در ۱۷ بازی، با فرمی آرمانی وارد این مسابقه شد. در نقطه مقابل، شرایط برای پالمر چندان مساعد نبود؛ او در تمام طول سال ۲۰۲۵ تنها روی ۷ گل تأثیر مستقیم داشته است.
به نظر میرسد پالمر با وجود بازگشت به میادین از چند هفته پیش، هنوز از آمادگی بدنی صددرصدی فاصله زیادی دارد؛ موضوعی که در جریان شکست ۱-۲ چلسی کاملاً به چشم آمد. او که تیمش نیمه اول را با پیروزی ۱-۰ به رختکن رفته بود، در نیمه دوم به چهرهای مستأصل و کلافه در زمین بدل شد. انزو مارسکا، این بازیکن ۲۴ ساله را با احتیاط به ترکیب بازمیگرداند، چرا که بیم آن میرود که تشدید مصدومیت کشاله ران، او را دوباره برای ماهها خانهنشین کند. اما حقیقت این است که این بازیساز خلاق، هنوز با آن نسخه ویرانگری که در فصل نخست حضورش در لندن ۲۲ گل به ثمر رساند، فاصله زیادی دارد.
در سوی دیگر، راجرز پس از شروعی آرام در ابتدای فصل، حالا به یکی از آمادهترین بازیکنان حال حاضر لیگ برتر تبدیل شده است. او نیز مانند تمام تیم ویلا، در نیمه اول مقابل چلسی برای پیدا کردن ریتم بازی تلاش کرد؛ اما تغییرات تاکتیکی اونای امری در دقیقه ۵۷، ورق را به سود میهمان برگرداند.
این راجرز بود که با دریافت توپ از تیلمانس در میانه میدان، با پاسی خطشکن، اولی واتکینز را صاحب توپ کرد تا همتیمیاش در تیم ملی انگلیس، توپ را از میان پاهای رابرت سانچز عبور داده و گل تساوی را به ثمر برساند. ویلا به یورشهای خود برای گل برتری ادامه داد و راجرز در کنار تیلمانس، معمار اصلی حملات بود. در همین میان، وقتی شماره پالمر روی تابلوی داور چهارم نقش بست، او با چهرهای برافروخته و ناراضی زمین بازی را ترک کرد.
بازگشت ویلا در دقیقه ۸۴ کامل شد؛ جایی که واتکینز روی کرنر ارسالی تیلمانس، در غفلت عجیب مدافعان، با یک ضربه سر آزادانه گل پیروزی را زد. در حالی که پالمر با چهرهای درهمکشیده روی نیمکت کز کرده بود، راجرز و همتیمیهایش در کنار پرچم کرنر استمفوردبریج با هزاران هوادار میهمان به پایکوبی مشغول بودند. تماشای جشن پیروزی رقیب و دوست قدیمیاش، قطعاً برای پالمر تلخ بوده است؛ و توماس توخل (اگر تماشاگر این بازی بوده باشد) بدون شک تفاوت فاحش میان نمایش این دو نفر را یادداشت کرده است.
با باقی ماندن کمتر از ۶ ماه تا آغاز جام جهانی در قاره آمریکا، نبض بازی و برتری روانی کاملاً در اختیار راجرز است. چلسی پس از سومین شکست خانگی فصل، بیش از هر زمان دیگری به بازگشت پالمرِ همیشگی نیاز دارد؛ و خود پالمر نیز برای حفظ رؤیای جام جهانی به این بازگشت نیاز مبرم دارد، چرا که در حال حاضر، مورگان راجرز در نبرد برای تصاحب پست شماره ۱۰، در جایگاه نخست ایستاده است.
