به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، شیخ طوسی در «مصباح المتهجّد» و شیخ صدوق با سند دیگر از امام حسن علیه السّلام روایت می‌کنند که از جمله اعمالی که در شب نیمۀ شعبان رسول خدا صلّی الله علیه و آله سلّم فرمودند بجای آورده شود خواندن نماز ده رکعتی است.
این نماز اینگونه به جای آورده می‌شود:
بعد از نیمه شب ده رکعت نماز، هر دو رکعت به یک سلام بخواند و در هر رکعت:
سوره «حمد» یک مرتبه
سوره «توحید» ده مرتبه
سپس به سجده رود و بگوید:
اللَّهُمَّ لَکَ سَجَدَ سَوَادِی وَ خَیَالِی وَ بَیَاضِی یَا عَظِیمَ کُلِّ عَظِیمٍ اِغْفِرْ لِی ذَنْبِیَ اَلْعَظِیمَ فَإِنَّهُ لاَ یَغْفِرُهُ غَیْرُکَ یَا عَظِیم
بار پروردگارا! سجده کرد برای تو سیاهی من و خیال من و سفیدی من،ای بزرگ‌ِ هر بزرگی! بیامرز بر من گناه مرا که بزرگ است، چون نمی‌آمرزد آنرا غیر از تو؛ و سپس رسول خدا فرمودند:
کسی که این عمل را بجای آورد هفتاد و دو هزار گناه از دیوان گناهانش محو می‌شود و به اندازۀ آن در دیوان طاعاتش نوشته می‌شود و خدا از پدر و مادرش هفتاد هزار گناه می‌آمرزد.
پیشنهادی باخبر
تبلیغات
