به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، برنامه هایی که در تلویزیون برای شب عید یلدا و روز مادر برنامه ریزی شده بود، یکی از یکی بی محتوا تر و غمبار تر در فضای مجازی دیده شد.
مردمی که با سِحر موسیقی به هیجان درمی‌آیند و به پایکوبی می‌پردازند تا به رسم گذشتگان، شب یلدا را با پشت پا زدن به غم‌ها صبح کنند و در کنار خانواده فارق از تمام دل مشغولی هایشان لحظاتی را به شادی بپردازند ویژگی جذابی برای دیدن تلویزیون با این برنامه های غمبار نمی بینند. مراسم یلدایی که این بار با روز مادر در نزدیکی بود و آثار تولیداتی به سمت و سوی مهر مادری کشیده و این لحظات در صدا و سیما به اشک و آه سپری شد.
صدا و سیمایی که مردم را ناامید کرد!
نبود آثاری قابل تأمل در شبکه های تلویزیونی صدا وسیما نا امید کننده بود. تکرار و مجدادا تکرار ! آثاری که در شبکه های مختلف تلویزیونی پخش می شد در پردازش و نوع محتوا تکراری بود به عنوان مثال : ایمان قیاسی مجری شبکه سه به یاد مادر اشک ریخت؛ ژیلا صادقی هم موقع تماس تلفنی با مادر به گریه افتاد.
جواد خیابانی در اندیشه شاد کردن جمع بود که یک آیتم قدیمی با حضور او و پدر و مادر فقیدش پخش شد. این‌بار تمام تلاش خود را برای نگریستن کرد. ضمنا مواجهه خیابانی با موضوعی به اسم مادر، اغراق‌آمیز است و گاه کارکرد عکس به همراه دارد.
سورپرایز ملیکا شریفی نیا با حضور ناگهانی مادرش، آزیتا حاجیان در برنامه «کودک شو» که آن هم با لحظاتی از اشک و آغوش همراه بود.
در همین شبکه سه، بزرگداشتی برای مادر زنده‌یاد مهرداد میناوند با حضور چند همبازی فوتبالی او گرفته شد. با پخش آواز میناوند اما اشک مادرش را درآوردند. چرا روی آنتن زنده چنین رفتاری با یک مادر داغدار شد؟ چرا تلویزیونی‌ها حتی به وقت شادی اصرار به پمپاژ غم دارند؟
تراژدی کلیشه ای تلویزیون
تکرار کلیشه ای یک تراژدی در تلویزیون و همه برنامه ها که این بار رنگ بویی از غم و اشک داشت در شب یلدا ، توانست به خوبی مخاطبان را از خود ناراضی نگه دارد و در تلاش نکردن برای تولیدات برنامه ها و محتواهایی وزین در شان مردم توانست به خوبی عمل کند.
ضعف صدا و سیما در برنامه های ولادت حضرت زهرا (س)
بیستم ماه جمادی الثانی مصادف با سالروز تولد حضرت فاطمه زهرا(س) است که به یُمن زادروز بانوی نمونه ی اسلام، این روز مبارک را روز مادر و زن نامیده اند؛ طبعا موضوع بسیار مهمی برای برنامه سازی تلویزیونی است اما برنامه سازی در این عید مبارک باز هم به سمت و سویی از ناراحتی و غم سوق پیدا کرد.
باید توقع داشت که تمرکز بیشتر برنامه سازان تلویزیونی در این ولادت و روز مهم ، بر زندگی نامه حضرت زهرا (س) و نیز ویژگی های ایشان به عنوان یک اسوه برای زنان جامعه باشد اما اکثر محور برنامه های تولید شده در این راستا به تبریک و تشویق مادران مجری ها و عواملی که در برنامه دعوت شدند سوق پیدا کرد. امری که در میزان و حد خود بسیار نیز شایسته است اما ضعف و عدم مدیریت برنامه سازان صدا و سیما این عید پر شور و شعف را به سمت و سوی اشک و آه عوامل گذشت و از اصل موضوع که معرفی اسوه والامقام زنان شیعیان است، غافل شدند!
واقعا جلب بیننده! به چه قیمتی؟
برنامه هایی با سوژه های قدیمی ، فیلم هایی که برای بار هزارم در شبکه های مختلف پخش می شوند و یا برخی از سریال هایی که مردم محکوم به دیدن نسخه تکراری آن هستند. همه این چرخه ها دست به دست هم داده تا ریزش مخاطب سعی داشته باشد خلاء محتوایی در تولیدات تصویری تلویزیون را به پلتفرم های دیگر بکشاند و مدام دغدغه کمبود مخاطب تلویزیونی به میان بیاید.
باخت صدا و سیما به ارتش های تک نفره مجازی
این بار صدا و سیما در تولیدات چندین شبکه خود با مدیران و آن همه دبدبه و کبکبه به بازی رسانه ای به ارتش تک نفره چند چهره باخت! علی ضیایی که با تولید یک برنامه برای شب یلدا در فضای مجازی توانست پربحث و چالش دیده شود و محوریت برنامه او در این شب ، شادی بود فارق از آن که این اثر تا چه در حوزه تولیدات می تواند پر مشکل دیده شود ؛ علاوه بر آن علی زند وکیلی که با خواندن آهنگی به همراه مهران مدیری حاشیه های بسیاری در فضای مجازی به پا کرد ، حاشیه هایی که بیننده اش از تولیدات شبکه های تلویزیونی بیشتر بود و این مایه تاسف است! و مصداق های دیگری که کم نیستند... .
خبرنگار مهلا رنجبران
پیشنهادی باخبر
تبلیغات
